Trudda en omgeving bezoeken? Ik zal uitleggen waarom het een “magische” ervaring zal zijn

Nadat ik jaren geleden was teruggekeerd naar Sardinië (ik had een aantal jaren in Bologna gewoond om er te studeren en daarna te werken) besloot ik met Gianluca een huis op het platteland te kopen.

Ik wilde een huis in de natuur, maar niet te geïsoleerd, dat het ook een beetje ‘in de buurt van de zee’ was, maar niet te ver weg van waar ik werkte en dat er ook een nabijgelegen dorp zou zijn waar je boodschappen kon doen en naar het postkantoor of de apotheek kon gaan (want je weet maar nooit). Ik stelde het mij voor: ondergedompeld in het groen en omringd door prachtige heuvels. Maar bovenal droomde ik van een plek waar het stil was.

Na een tijdje zoeken vond ik het: het dorp Trudda!

Aan degenen die mij met grote verbazing vroegen “leef jij in Trudda ?????” antwoordde ik JA, ABSOLUUT, EN DAAR BEN IK BLIJ OM!

Blij om ‘s ochtends wakker te worden omringd door mijn groene heuvels, blij om’ s nachts in slaap te vallen met als enig geluid de bellen van de schapen of de krekels in de zomer, blij om een wandeling te kunnen maken in de omgeving en alle plaatsen te bezoeken waar ik van hou.

Nu woon ik in Nederland, maar elke keer als ik terug ga maak ik dezelfde wandelingetjes rond het kleine dorpje Trudda, met z’n 90 inwoners, heel weinig huizen en een prachtige Stazzo (een typisch Gallurees landhuis). Het huis is verlaten en heeft van binnen prachtig versierde tegels die inmiddels onder het stof zitten, oude schoorsteenmantels, afgebladderde ramen en een binnentuin met een hele oude boom waaronder ik meestal ga zitten om een boek te lezen.

Vaak vervolg ik mijn wandeling dan over een pad dat langs het oude landhuis loopt, de heuvel op, vanwaar ik een prachtig uitzicht heb.

Ook vind ik het heerlijk om de weg af te lopen die naar Azzanì leidt, en als ik dan eenmaal het honden trainingscentrum voorbij ben, begint er rechts een mooi pad waarover je een prachtige wandeling door de natuur kunt maken. Dit pad heet het “Sentiero Romeo e Julietta di Paulesa“, en hier staat een bord waarop de route wordt uitgelegd, het verhaal van deze twee geliefden die op de vlucht slaan om hun liefde te redden en een prachtige afbeelding van de stazzo, het karakteristieke Gallurese landhuis.

Wat dit pad voor mij nóg specialer maakt is dat het deel uitmaakt van een zeer interessant project voor herstel en behoud van de oude paden en hun verhalen. Onder leiding van Paola Mancini worden, samen met de Compagnia dei Sentieri (een klein “wandelend theater”), de verhalen verteld van degenen die in het verleden die paden hebben bewandeld.

Ga voor meer informatie over routes en optredens naar de facebook pagina Sentieri di Sardegna en neem contact op met Paola.

Wanneer je de weg volgt richting Azzaní, zul je borden tegenkomen die verwijzen naar de wijnkelders van de Vini Mura (in Azzanidò). Weet je nog dat ik deze al in een vorige post heb besproken? Het is zeker de moeite waard om er een proeverij te boeken. Dan zal je met een paar uitstekende flessen wijn terug naar Nederland gaan waarvan je nog lang de smaak op je lippen zult proeven.

De laatste keer dat ik in Trudda was, bezocht ik Costanza, de eigenaresse van een B&B in Azzanì. Het heet La Casa delle Fate (Het huis van de feeën) en natuurlijk begreep ik meteen waarom… het is een magische en bijzondere plek.

Ik bedacht mij meteen dat als ik een toerist was ik dáár mijn vakantie op Sardinië zou willen doorbrengen: om er te komen ga je richting Azzaní en volg je de aanwijzingennaar B&B La Casa delle Fate. Dan volg je de onverharde weg en kom je bij een groep huizen die in de typisch Gallurese stijl behouden zijn en met liefde zijn gerestaureerd. Je wordt vervolgens in deze volgorde verwelkomt: door de teckel, de 3 ezels en natuurlijk Costanza die al vele jaren deze onderneming runt.

Je verblijft in een huis omgeven door groen en ’s morgens wacht je een uitgebreid ontbijt met verse eieren want Costanza heeft een “bende” van de mooie kippen, hanen en eenden.

Je hebt de beschikking over een mooie keuken en een grote tuin waar je kunt uitrusten, lezen, ontspannen en genieten van de natuur die je omringt.
Je zult er geuren ruiken en geluiden horen die voor altijd in jouw hart zullen blijven en ook eenmaal terug in Nederland zal je die nooit meer vergeten omdat het platteland van Sardinië een waardevolle schat is en ik er zeker van ben dat La Casa delle Fate je zal betoveren.

Van daaruit kun je gemakkelijk de mooiste stranden bereiken, zoals Porto Istana, Porto Taverna, Capo Coda Cavallo en nog veel meer. Costanza is trouwens ook altijd bereid om advies te geven en je te attenderen op de meest interessante plekken, want ze houdt van haar gasten en ik weet zeker dat je daar weer weg zal gaan met mooie herinneringen.

Toen ik wegging nam ik afscheid van Costanza met pijn in mijn hart, maar ik nam een prachtige herinnering van die zondag samen, een Polaroid-foto en 6 verse eieren met mij mee!
Dank je wel Costanza.

Wil je de heerlijke typisch Sardijnse keuken proeven?

Vanuit de Casa delle Fate kun je gemakkelijk naar het dorpje Berchiddeddu om te dineren of te lunchen in Agriturismo La Tanca.

Denk eens aan het moment dat je nog thuis bezig bent met het plannen van jouw volgende vakantie naar Sardinië en aan het dromen bent van heerlijk, vers en puur eten dat geserveerd wordt op een plek midden in de natuur door een bijzondere kok (Mevr. Luisella) die goddelijk kookt en die ook nog eens een prachtige glimlach heeft en zich vol overgave aan haar gasten wijdt…

Dit alles vindt je bij La Tanca. Bijvoorbeeld rijke antipasti met verschillende vleeswaren, ravioli en gnocchetti met tomatensaus, in de houtoven gegaard vlees en de toetjes … de legendarische seadas (Sardijnse cake) met honing of suiker en wijn naar believen!

Als je gaat eten bij La Tanca wil ik je vragen om twee belangrijke dingen te doen: de eerste is om daar heen te gaan als het nog licht is zodat je kunt genieten van het landschap ( ‘s nachts op de terugweg kan je Olbia helemaal verlicht in de verte zien liggen). Ten tweede wil ik je vragen om Luisella van mij omhelzen … zij is mijn tante en ik heb een onvergetelijke jeugd doorgebracht in Berchiddeddu.
Eet smakelijk!