Gallura, het land van zee en graniet: kajakken met Corrado

Graniet, mediterrane vegetatie, een ruige kustlijn met een reeks van kleine baaien waar in duizenden jaren tijd het zand zich heeft verzameld en zo kleine ongerepte stranden heeft gecreëerd.

Wanneer men zich erin begeeft valt onmiddellijk op hoe ontzettend helder het water is en hoe mooi de rotsachtige zeebodem die uitnodigt tot het verkennen van een hele nieuwe wereld: de onderwaterwereld.

Alleen dit deel van Sardinië genaamd Gallura heeft een kustlijn van 300 km met tientallen eilandjes met kleine zand baaitjes en grote spierwitte zandstranden.
Verder naar het noorden ligt de archipel van La Maddalena en de Straat van Bonifacio, zeven prachtige wat grotere eilanden en tientallen kleine eilandjes en landtongen die reiken tot aan de kust van het zuster-eiland Corsica.

Meer naar het zuiden loopt de typische granietkust door om alleen even onderbroken te worden door de Golf van Olbia, alwaar de kliffen bij Capo Figari en het eiland Tavolara zorgen voor een uniek contrast en een spectaculair uitzicht bieden op de krijt rotsen.

De passie voor dit gebied heeft mij en mijn vriend Tommaso er een paar jaar geleden toe aangezet om een nieuw avontuur aan te gaan door Ecosport Sardinia op te richten. Een sportclub met als doel meer mensen de mogelijkheid te bieden om deze plaatsen op de meest duurzame manier te verkennen, ofwel door zich met kano’s en kajaks langs de rotsachtige kusten van dit natuurreservaat te verplaatsen.

De kracht van kajakken ligt vooral in het vermogen om je in absolute stilte voort te bewegen en te kunnen stoppen op de mooiste stranden zonder de omgeving te verstoren.
Tijdens die stops ga ik met mijn gasten met duikbrillen en snorkels op het water in om de rotsige zeebodems te verkennen waar veel verschillende vissen, zee-egels en andere voor de Middellandse Zee zo typerende organismen te zien zijn.

Sardinië biedt gelukkig uitgestrekte kusten waar de mediterrane vegetatie nog steeds de huizen, hotels en resorts domineert en waar de zee altijd helder en vol leven is.
De jeneverbes en aardbeibomen worden afgewisseld met geurige mirtenstruiken en mastiekbomen en in het voorjaar domineert het geel van de wilde brem verschillende delen van de kustlijn en creëert zo unieke landschappen.

Elke periode van het jaar heeft zijn eigen kenmerken en sterke punten, vanaf maart of april, wanneer de lente begint en alles in bloei staat, straalt Sardinië van schoonheid.
Het zijn precies deze maanden, aan het begin en einde van het seizoen, waaraan ik het allermeeste werkplezier beleef en het waneer ik excursies begeleid meer voelt alsof ik met oude vrienden naar zee ga.

Een stuk kust waar ik nooit genoeg van krijg, is het kustgebied van Punta Molara.
We starten met de groep vanaf Cala Suaraccia en binnen een paar minuten bevinden we ons langs een stuk ongerepte kust, nog helemaal in zijn natuurlijke staat, de lucht die we inademen en het fantastische landschap doen me elke keer denken hoe gezegend we zijn om dit te mogen ervaren. Soms, op windstille dagen, als de zee helemaal kalm is, kun je de bodem zo goed zien alsof we aan het snorkelen zijn.

Ongemerkt bereiken we de kleine granieten kreek waar gestopt kan worden voor een kleine pauze. Een enkeling klimt op de gepolijste granieten rotsen, anderen springen met een duikbril op het water in of genieten, zoals ik, simpelweg van het schouwspel van deze prachtige omgeving.

Als ik je moest vertellen, beste bezoeker uit Nederland, waarom ik zo van Sardinië houd, zou ik zeker zeggen door de schoonheid van de natuur, door de zee en door de pracht van de granietkusten met al hun verschillende tinten van wit tot grijs tot roze en oranje.

Altijd als ik in de zon lig op de miljoenen jaren bestaande rotsen en mineralen, kom ik in een staat van absolute ontspanning en contemplatie, momenten waarin ik mij echt een voel met de natuur.