Een bestemming buiten de toeristische routes om: Padria

PADRIA is het dorp waar ik ben geboren, en dan bedoel ik echt letterlijk! In die jaren ging men niet naar het ziekenhuis maar werd je gewoon geboren in het ouderlijk huis… Mijn ouders wonen daar nu nog steeds!

Padria (in de provincie Sassari) is een dorp met ongeveer 700 inwoners dat buiten de klassieke toeristische routes ligt maar zeer gewaardeerd wordt door zijn bezoekers. Het rijst uit boven drie omliggende heuvels waardoor het net een “bomboniëre” lijkt. Padria is bereikbaar via de rijksweg SS131 en ligt 50 km van Alghero en 30 km van Bosa.

De geschiedenis gaat terug tot het Nuragico (de bronstijd). Het was een belangrijke Romeinse nederzetting (het oude Guluris Vetus) die vervolgens in handen kwam van de Spaanse De Ferrera (feodalisten van de villa van Padria). De getuigenissen ervan vind je in het kleine Museo Civico Archeologico dat in de buurt ligt van de prachtige Santa Giulia kerk uit 1510. Deze is in perfecte Gotisch-Aragonese stijl gebouwd (dit is een van de belangrijkste voorbeelden hiervan op Sardinië) op een plek waar zich de overblijfselen van drie vroegere geloofsculturen bevinden: vroegchristelijk, Byzantijns en Middeleeuws, hetgeen nu prachtig zichtbaar is gemaakt door een kristallen vloer met daarop de Ghost stoeltjes van Philippe Starck. Een echt pareltje!

Er zijn nóg drie kerken: die van San Giuseppe, de Santa Croce uit 1543 ( alwaar het broederschap alle gewaden bewaakt voor de riten tijdens de Goede Week, van de Crucifix van “S’ Iscravamentu” tot de “Sepolcro” op Eerste Paasdag) en de Santa Maria degli Angeli, beter bekend als Sant’ Antonio. Deze laatste stamt uit eind 1600 en op het plein ervoor wordt elk jaar op 17 januari “Sant’ Antoni ‘e su fogu” gevierd met een groot vuur waarvoor het hele dorp hout aanlevert. Aan het einde loopt het religieuze feest zoals gewoonlijk over in het heidense: de kooltjes van het vreugdevuur worden gebruikt voor het grillen van de worsten en het vlees, waarbij de lokale wijn niet kan ontbreken.

Terug naar het Nuragico, ik raad je aan, beste reiziger, om de Nuraghe Longu te bezoeken. Zeer interessant en nog steeds intact, op slechts 2 km afstand van het centrum van het dorp.

In het voorjaar mag je echt een trektocht naar de “Rio Santale Watervallen” niet missen: een door de stroming van de rivier ontstane kloof. En gedurende de rest van het jaar kun je via andere paden de Domus de Janas (oftewel “de feeënhuizen”: tijdens de Prenurigische periode in de rots uitgehouwen graven), de Sas Concas, Sa Punta Ruggia en Sas Puntas Biancas bereiken.

(Archeo Padria  / Visit Viva)

Wanneer ik nieuwe mensen ontmoet en ze vertel dat ik uit Padria kom, weet iedereen meteen dat het het dorp is van de beroemde Trattoria da Giovanna, dat van oudsher bekend staat om de pure en huiselijke gerechten die Tante Giovanna daar serveerde. Zij is er helaas niet meer, maar Antonello en zijn team hebben het op voortreffelijke wijze voortgezet.

Sinds een paar maanden hebben de gebroeders Pintore in een van de paleizen van de adellijke families van de achttiende eeuw het restaurant Su Palattu (Het Paleis) geopend. Dit restaurant serveert modernere maar evenzeer pure gerechten. De chef-kok heeft in een van de beste restaurants van Sardinië gewerkt en heeft dezelfde soort keuken in Padria willen doorzetten en ik moet zeggen dat dat buitengewoon goed gelukt is!! Het restaurant heeft ook een prachtige binnenplaats.

Het is bijna onmogelijk om het niet te vinden want het restaurant bevindt zich op het dorpsplein.

We blijven nog even op Piazza dei Balli, als je nieuwsgierig bent naar de zoetigheden uit de streek, vind je daar ook de banketbakkerij van Maria Giovanna, het water zal je in de mond lopen van: tericche, pabassinos, petit four, amaretti, giolminos, sospiri, biscottos a sa regina, cogones de erda en nog veel meer: een waar genot (tel. +39 079 4128190).

In het dorp heb je helaas geen ouderwetse ambachtslieden meer. Als klein meisje hoorde ik de klappen die de vrouwen op de frames gaven tijdens het weven, er waren 3 schoenmakers die maatschoenen maakten, smeden, timmermannen en mandenvlechters. Mijn grootvader was daar één van en ik heb het geluk dat ik nog een paar van zijn “pischedda” -mandjes heb die dienden om alles mee te vervoeren: van fruit tot groenten en van eieren tot kaas.

Ik ben blij dat Marietto Ulargiu tegenwoordig de traditie van het houtbewerken voortzet: beeldjes, lampen, su caddittu de canna (het rieten paardje, daar speelden wij mee toen wij klein waren).

Winkel

Via Regina Elena 3

tel. +39 079 807280

Kortom lieve bezoeker, aarzel niet om dit prachtige dorp te komen bewonderen: het mijne!

Auteur van de post: Ornella

Belangrijkste foto: photo credit Visit Viva by Angelo Marras