Cagliari is een kunststad: laat je meenemen door Francesca Randi

Mijn naam is Francesca Randi en ik ben fotografe. Ik hou er erg van om door de steegjes van de historische buurten van mijn stad te dwalen op zoek naar nieuwe fotolocaties.

Een Nederlandse vriend zou ik de wijk Castello aanraden. Een ontdekkingstocht door steegjes, portieken van oude gebouwen en de prachtige terrassen van de Bastions (Saint Remy en Santa Croce), die een panoramisch uitzicht over Cagliari bieden.

Binnen in de Cittadella dei Musei (Piazza Arsenale), vindt je het Museo Archeologico Nazionale en de Pinacoteca Nazionale, waarbij je middels bronzen van de Nuraghe en Sardijnse en Catalaanse retabli (altaarstukken) de geschiedenis van het eiland doorloopt. Ook vindt je daar een aantal beelden van de beroemde Giganti di Mont’e Prama. Het complex omvat ook het Museo d’arte Siamese.

Wat je absoluut niet mag missen is de Collezione di Cere Anatomiche van Clemente Susini! De wassen modellen werden tussen 1801 en 1805 door Susini gemaakt in opdracht van onderkoning Carlo Felice. De anatomie van het menselijk lichaam is hier zo waarheidsgetrouw mogelijk gereproduceerd.

Ik raad je ook aan een bezoek te brengen aan de Galleria Comunale (Viale San Vincenzo, 2), welke zich in het park vol met oude bomen bevindt (Giardini Pubblici). Het museum herbergt de Ingrao Collectie, samengesteld uit, onder andere, werken van enkele van de grootste Italiaanse meesters van de twintigste eeuw (Umberto Boccioni, Giorgio Morandi, Filippo De Pisis, Mario Mafai, Francesco Ciusa en Maria Lai).

Een andere plaats die mij dierbaar is, is het Palazzo Viceregio (Piazza Palazzo, 2) dat in 1337 door de Aragonese werd gebouwd als zetel van de onderkoning. Op hetzelfde plein vindt je de Cattedrale en het Palazzo di Città, een ander historisch gebouw in Cagliari waar hedendaagse kunst tentoonstellingen worden gehouden.

Nog een hotspot waar je hedendaagse kunsttentoonstellingen kunt bezoeken, is Exma (Via San Lucifero, 71), een voormalig slachthuis in de historische wijk Villanova.

Als je geen zin hebt om te wandelen kun je contact opnemen met Claudio [telefoon: +393468759213], die je met zijn Ape-Calessino (een oud Italiaans autootje) een leuke rondleiding kan geven door het historisch centrum en daarbuiten.

En wil je na zo’n dag van musea en tentoonstellingen een paar uur door brengen in de natuur dan adviseer ik je een bezoek aan het Parco di Molentargius-Saline (Via La Palma).

Een uniek park waar natuur en geschiedenis samen komen. Door de zoutwinning uit de zee is het tot aan 1985 eeuwen lang het rijkste afwateringsgebied van Sardinië geweest. Het dankt zijn naam aan de manier waarop het gewonnen zout in het verleden werd getransporteerd: su molenti, Sardijns voor ezels.

Het ecosysteem van het Molentargius-park is voor talrijke soorten watervogels een van de belangrijkste locaties in Europa: als rustplek, voor overwintering en om nesten te bouwen.Bij zonsondergang kan je de prachtige roze flamingo’s bewonderen die in een groep naar de horizon reizen.

Achter de beroemde “Sella del Diavolo” ligt het strand van Calamosca, (bereikbaar met bus 11 of 5 vanuit het centrum), klein en charmant, bijna verstopt vanwege zijn ligging en beschermd tegen de wind. Vooral in september is het een paradijs. Als je op de weg naar Calamosca de laatste afslag naar rechts neemt, kom je bij de vuurtoren van Calamosca. Hier kan je met name bij zonsondergang van een uniek uitzicht kan genieten.

Wanneer je bij de vuurtoren een klein onverhard pad inslaat, klim je naar de Fortino di Sant’Ignazio (gebouwd in 1792, ontworpen door de militaire ingenieur Franco Lorenzo, om de Franse aanvallen vanuit de zee het hoofd te bieden). Vanaf deze locatie kan je de stad in z’n geheel bewonderen.

Auteur van de post: Francesca Randi

Belangrijkste foto: photo credit Cycling Man